Mijn derde week in Kenia
Blijf op de hoogte en volg Alice
08 Oktober 2014 | Kenia, Nakuru
Maandag 29 september moesten Abigal, Rachel, Stefanie en Marie voor hun inentingen naar het ziekenhuis. Zij kregen vandaag al vroeg hun eten en werden daarna in bad gedaan, en de "zondagse" kleding werd aangetrokken en toen op weg naar het ziekenhuis. Daar aan gekomen moesten wij naar de kinderafdeling daar zaten zo'n 60 moeders met hun kinderen te wachten. Ik dacht bij mij zelf dit kan wel even gaan duren, maar algauw kwam er iemand naar Regina toe en mochten wij doorlopen naar een van de kamertjes. Het is totaal anders dan bij ons, je wordt met meerdere tegelijkertijd naar binnen geroepen en dan worden ze eerst gemeten en gewogen. Het is een klein hokje waar ook nog eens 5 verpleegkundige staan te wachten. Daarna mochten wij door voor de injecties, helaas hadden ze niet genoeg en moesten wij zo'n 45 minuten wachten tot dat er nieuwe gebracht werden. Gelukkig zijn ze niet ziek van de injecties geworden.
's middags nog even de stad in geweest om nog wat met de andere vrijwilligers te drinken, voor Rachel heb ik echte pampers gekocht ze heeft vreselijk veel last van luier uitslag dit komt door haar allergie.
Ben aan het inruimen van de kast begonnen, het is een hele klus om alles uit te zoeken en te kijken of het allemaal compleet is. Maar het is leuk om te doen, al het zachte speelgoed heb ik in een vuilniszak gedaan en moet gewassen worden, het andere speelgoed ga ik met een schuurspons en schoonmaak middel te lijf zodat straks alles schoon te kast in kan.
Sara een Belgische vrijwilligster die ook bij Kardesh werkt heeft ons uitgenodigd om met elkaar te eten, dit is haar laatste week. Het was heel gezellig en na afloop ben ik met de Tuktuk naar huis gegaan.
Buiten staan de tuktuk's al op je te wachten en roepen ze allemaal naar je. Daar de meeste vrijwilligers in de wijk Nakka zitten stond mijn chauffeur even raar te kijken dat ik naar Keratina moest. Hij bleek hier nog nooit te zijn geweest maar hij heeft het gevonden. Ik was wel blij toen ik heelhuids thuis voor de poort stond, hij scheurde als een gek over te weg heen.
Hij moest nog een noodstop maken voor een overstekende hond.
Woensdag is er een nieuwe vrijwilligster aan gekomen zij komt uit Canada een leuke meid ik had al via Facebook contact met haar. Na werktijd zijn wij samen naar de stad gegaan voor lunch en heb ik haar het een en ander van de stad laten zien. Ook op kantoor aangegeven dat ik graag dit weekend naar Masa Marai wil gaan, dit hangt echter af van het aantal aanmeldingen.
Donderdag middag kwam Carol van het kantoor met 8 vrijwilligers die in het ziekenhuis werken langs. Zij had met een fysiotherapeut afgesproken om Emanuel, Charles, Jane en Rachel te behandelen. Hij heeft hun het een en ander uitgelegd en daarna mochten zij hun masseren en oefeningen met ze doen dit was heel interessant ook voor ons. Het is zeker belangrijk voor hun dat er regelmatig met hun geoefend wordt.
Vrijdag ochtend kwam er nog een nieuwe vrijwilliger naar Kardesh ook een Canadese, ze is van de week aangekomen en werkte op een school maar daar had ze het totaal niet naar haar zin het was lang reizen en toen ze gister middag terug kwam werd ze door de man die het geld int in de matatu uitgescholden en hij spuugde op haar en hij zei haar dat ze terug moest gaan naar haar eigen land. Ze was zo van streek dat ze echt op het punt stond om naar huis te gaan.
Dus nu zijn wij met 3 vrijwilligers hier dat is wel lekker.
De speelkamer begint ook al op te schieten maar als je iets vraagt duurt het even voor je antwoord hebt en ze maken nergens haast mee.
Polle Polle (rustig aan).
Vanmiddag nog even naar kantoor gegaan en wij gaan morgen met z'n 4 naar Masai Mara ik heb er zin in. Om 7 uur verzamelen bij Tuskys dit is een supermarkt in de stad.
's middags nog even de stad in geweest om nog wat met de andere vrijwilligers te drinken, voor Rachel heb ik echte pampers gekocht ze heeft vreselijk veel last van luier uitslag dit komt door haar allergie.
Ben aan het inruimen van de kast begonnen, het is een hele klus om alles uit te zoeken en te kijken of het allemaal compleet is. Maar het is leuk om te doen, al het zachte speelgoed heb ik in een vuilniszak gedaan en moet gewassen worden, het andere speelgoed ga ik met een schuurspons en schoonmaak middel te lijf zodat straks alles schoon te kast in kan.
Sara een Belgische vrijwilligster die ook bij Kardesh werkt heeft ons uitgenodigd om met elkaar te eten, dit is haar laatste week. Het was heel gezellig en na afloop ben ik met de Tuktuk naar huis gegaan.
Buiten staan de tuktuk's al op je te wachten en roepen ze allemaal naar je. Daar de meeste vrijwilligers in de wijk Nakka zitten stond mijn chauffeur even raar te kijken dat ik naar Keratina moest. Hij bleek hier nog nooit te zijn geweest maar hij heeft het gevonden. Ik was wel blij toen ik heelhuids thuis voor de poort stond, hij scheurde als een gek over te weg heen.
Hij moest nog een noodstop maken voor een overstekende hond.
Woensdag is er een nieuwe vrijwilligster aan gekomen zij komt uit Canada een leuke meid ik had al via Facebook contact met haar. Na werktijd zijn wij samen naar de stad gegaan voor lunch en heb ik haar het een en ander van de stad laten zien. Ook op kantoor aangegeven dat ik graag dit weekend naar Masa Marai wil gaan, dit hangt echter af van het aantal aanmeldingen.
Donderdag middag kwam Carol van het kantoor met 8 vrijwilligers die in het ziekenhuis werken langs. Zij had met een fysiotherapeut afgesproken om Emanuel, Charles, Jane en Rachel te behandelen. Hij heeft hun het een en ander uitgelegd en daarna mochten zij hun masseren en oefeningen met ze doen dit was heel interessant ook voor ons. Het is zeker belangrijk voor hun dat er regelmatig met hun geoefend wordt.
Vrijdag ochtend kwam er nog een nieuwe vrijwilliger naar Kardesh ook een Canadese, ze is van de week aangekomen en werkte op een school maar daar had ze het totaal niet naar haar zin het was lang reizen en toen ze gister middag terug kwam werd ze door de man die het geld int in de matatu uitgescholden en hij spuugde op haar en hij zei haar dat ze terug moest gaan naar haar eigen land. Ze was zo van streek dat ze echt op het punt stond om naar huis te gaan.
Dus nu zijn wij met 3 vrijwilligers hier dat is wel lekker.
De speelkamer begint ook al op te schieten maar als je iets vraagt duurt het even voor je antwoord hebt en ze maken nergens haast mee.
Polle Polle (rustig aan).
Vanmiddag nog even naar kantoor gegaan en wij gaan morgen met z'n 4 naar Masai Mara ik heb er zin in. Om 7 uur verzamelen bij Tuskys dit is een supermarkt in de stad.
-
08 Oktober 2014 - 15:45
Bianca:
Lieve mam,
Wat leuk weer een verhaal te lezen en wat een leuke foto's. Apart hè, hoe dat gaat in het ziekenhuis! De kast is lekker groot, daar kan alles wel goed in komen. Wat leuk jou samen met Esther te zien, geef haar maar een knuffel van mij! Geniet er nog heel veel van en dikke kus aan iedereen van ons
Liefs, Bianca en Joey
een miauw van Jillz en twee vreugde stampen van de konijntjes -
08 Oktober 2014 - 16:34
Alice Deel:
Dank je wel lieverd. De kast is inderdaad lekker groot en hij raakt al aardig gevuld.
Liefs mama -
09 Oktober 2014 - 14:01
Manon:
Ha Alice,
Eindelijk even tijd om al je verhalen te lezen. Jammer genoeg kan ik niet alle foto's in het groot zien maar dat komt wel als je weer terug bent. Fijn dat je het zo geweldig hebt!
x Manon -
12 Oktober 2014 - 07:34
Romy:
Hoi Alice, leuk verhaal weer. Geniet er nog maar even van want de tijd gaat hard. Nog maar 2 weken, toch? Succes nog met de kast en maak een foto van het resultaat. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
