eerste indruk van Kardesh Ber Nea
Blijf op de hoogte en volg Alice
19 September 2014 | Kenia, Nakuru
Zoals beloofd zal ik jullie iets over mijn verblijf hier vertellen. Zondag hebben Bianca en Joey mij naar Schiphol gebracht na een goede vlucht ben ik rond 20.15 In Nairobi geland. Het is hier 1 uur later.
Het duurde even voordat de koffers er waren voordat ik naar buiten kon, daar stonden heel veel mensen te wachten dus het was even zoeken naar de man van Project Abroad, ik had verwacht dat hij met een bord van Project zou staan maar hij had een A4tje met Project Abroad er op, toen dacht ik wel even dat kan iedereen doen, ik twijfelde wel even maar toen hij mijn naam noemde dacht oke dit is goed. Hij heeft mij naar het Guest House gebracht, waar ik twee medewerkers waren een was een Nederlandse die 10 dagen hier was geweest om de verschillende projecten te bezoeken.
De volgende dag kwam er nog een Nederlandse en samen zijn wij met de Matatu (busje) naar Nakuru gegaan. Ik was echt blij dat ik het bij de 2 koffers heb gehouden want deze zorgden al voor problemen om in de Matatu te krijgen. Hier kreeg ik een warm onthaal. Regina is in februari naar een ander huis verhuisd waardoor ze ook meer kinderen kan verzorgen. Ze heeft er nu 13 waarvan er 7 dit jaar bij haar gekomen zijn, 4 van nog geen jaar 2 van 2 jaar en een meisje van 11 of 12 jaar. Dit meisje heet Jane en ze is gehandicapt, ze heeft tot een paar maanden geleden op straat geleefd en moest bedelen. Ze kan haar handen niet gebruiken en doet alles met haar voeten, ze speelt op een keyboard, eet met haar voet en slaat blz. in een boek ermee om. Ze is heel pienter en lacht ondanks alles de hele dag. Ze noemen haar dan ook Jane Happy.
Zo ik ga nu stoppen de volgende keer horen jullie meer.
Het duurde even voordat de koffers er waren voordat ik naar buiten kon, daar stonden heel veel mensen te wachten dus het was even zoeken naar de man van Project Abroad, ik had verwacht dat hij met een bord van Project zou staan maar hij had een A4tje met Project Abroad er op, toen dacht ik wel even dat kan iedereen doen, ik twijfelde wel even maar toen hij mijn naam noemde dacht oke dit is goed. Hij heeft mij naar het Guest House gebracht, waar ik twee medewerkers waren een was een Nederlandse die 10 dagen hier was geweest om de verschillende projecten te bezoeken.
De volgende dag kwam er nog een Nederlandse en samen zijn wij met de Matatu (busje) naar Nakuru gegaan. Ik was echt blij dat ik het bij de 2 koffers heb gehouden want deze zorgden al voor problemen om in de Matatu te krijgen. Hier kreeg ik een warm onthaal. Regina is in februari naar een ander huis verhuisd waardoor ze ook meer kinderen kan verzorgen. Ze heeft er nu 13 waarvan er 7 dit jaar bij haar gekomen zijn, 4 van nog geen jaar 2 van 2 jaar en een meisje van 11 of 12 jaar. Dit meisje heet Jane en ze is gehandicapt, ze heeft tot een paar maanden geleden op straat geleefd en moest bedelen. Ze kan haar handen niet gebruiken en doet alles met haar voeten, ze speelt op een keyboard, eet met haar voet en slaat blz. in een boek ermee om. Ze is heel pienter en lacht ondanks alles de hele dag. Ze noemen haar dan ook Jane Happy.
Zo ik ga nu stoppen de volgende keer horen jullie meer.
-
19 September 2014 - 08:55
Bianca:
Lieve mama,
Wat leuk om te lezen! Ik ben hartstikke blij dat alles goed is gegaan en ben hartstikke trots op jou! Het was heerlijk om gisteren geskyped te hebben. Geniet van de mooie tijd in het weeshuis en ik denk dat er nog heel veel geweldige verhalen langs zullen gaan komen!
Heel veel kusjes en knuffels,
Van Joey en mij -
19 September 2014 - 11:07
Mark:
Hee Alice,
Leuk om te lezen!
Ook mooi om te lezen hoe je over Jane schrijft, heftig hoor!
Ik kijk uit naar de volgende verhalen!
Wij wensen je heel veel plezier en succes nog toe in Kar Desh!
Groetjes,
Familie van Tilburg ;)
-
19 September 2014 - 20:37
Alice Deel:
bedankt voor jullie reactie, ik heb nog geprobeerd om foto's toe te voegen, maar dit lukte helaas niet ga het morgen nog eens proberen. -
19 September 2014 - 21:54
Carla:
BIJZONDER hoor Alice, fijn om al wat te horen.
Via de tel.ontvang je geen bericht hoorde ik van Bianca, mocht dit weer lukken hoor ik het wel.
Je zit daar echt op je plaats, ik zie je lekker moederen en de liefde geven die je zo in je hebt.
Alice succes en liefs uit Noordwijkerhout -
20 September 2014 - 15:16
Alice Deel:
Het is gelukt de foto's te plaatsen, ze staan helaas alleen op z'n kopt sorry voor dat. Volgende keer beter.
-
20 September 2014 - 16:28
Paula Oortman Gerlings:
Hoi Alice, fijn dat je een goede reis hebt gehad. Je zit daar echt in een andere werel, hè. Je eerste week zit er al op. Fijne tijd nog, ik kijk uit naar het volgende verslag. Groetjes, Paula -
21 September 2014 - 14:35
Jeanet Van Ledden:
Hoi Alice,
Fijn dat de reis goed is gegaan. Als ik het zo lees zal je je daar niet vervelen met al de kids. Ze hebben aan jouw in ieder geval een hele goeie. Heel veel plezier de komende tijd en we denken aan je. Het is in ieder geval leuk om op deze manier te horen wat je zoal doet.
Liefs Jeanet, Evianne en Freek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
