Weer thuis

Vrijdag was dus mijn echte laatste dag in Kardesh. Vanochtend na het ontbijt lekker de kindjes in bad gedaan en aangekleed en daarna met de grote naar de speelkamer gegaan.
Jane keek erg verdrietig toen ik haar vroeg zei ze dat ze het helemaal niet leuk vond dat ik weg ging. Ik heb lekker met haar zitten knuffelen maar toen ze naar mij keek met die grote verdrietige ogen had ik het ook moeilijk en begonnen bij mij ook de tranen te lopen.

S'Middags nog even met Carol Ann bij Moca loca geluncht en daar gaf ze mij een hele lieve kaart waar ook Beatrice en Elisabeth in geschreven hadden.
Samen zijn wij nog even naar de markt gelopen om een schilderij van een meisje voor Bianca en Joey te kopen, gelukkig was zij bij mij want zij weet aardig af te dingen.

Toen ik thuis kwam heb ik Jane in de rolstoel gezet en ben met Daddy naar school gelopen om hier Ramcey en Precious op te halen. Toen ze ons zagen kwamen ze meteen al aan lopen. Ze vonden het superleuk dat ik ze kwam halen, Ramsey kwam meteen naast de rolstoel lopen.

Nog een tijd in de speelkamer gespeeld en rond 19.30 gingen wij aan tafel, Daddy had heerlijk gekookt. Een stoofpotje met kip, verse groente en rijst. Als afsluiting hadden wij heerlijke zoete watermeloen.
Daarna hebben wij nog een lekkere smoothie in de blender gemaakt en hebben de kinderen van de chocolade muffin gesmuld. ( wij natuurlijk ook).

Zaterdag mijn koffers gepakt en naar beneden gebracht, daar ik toch vroeg was heb ik nu ook nog geholpen met het aankleden van de kinderen. Jane moest haar zonnebril op ik wist eerst niet goed waarom maar achteraf denk ik dat ze niet wilde laten zien dat ze verdrietig was. Ramsey zat de hele ochtend dicht tegen mij aan en zei steeds maar "ik wil niet dat je weggaat, ik ga met je mee, Ik houd van de speelkamer", allemaal heel ontroerend. Om half elf werd ik opgehaald, na alle kinderen nog een laatste knuffel gegeven te hebben, ben ik ingestapt met een brok in mijn keel en natte ogen zijn wij weggereden.

Bij de matatu standplaats kreeg ik een kaartje en na zo'n 10 minuten was het busje vol en vertrokken wij naar Nairobi.
Rond 13.45 kwamen wij in Nairobi aan en werd ik door John (chauffeur van Project Abroad ) opgehaald. Hij heeft mij naar het Chiraffecentre gebracht. Leuk om te zien, eerlijk gezegd had ik het iets groter verwacht. Er is een informatie hoek en je kunt de giraffe brokjes geven, dit is leuk om te doen, ze hebben een hele lange paars achtige ruwe tong.
Op dit moment hebben ze 9 giraffe, twee mannetjes en 7 vrouwtjes. De oudste is 18 jaar en de jongste 18 maanden. Het is een particulier reservaat en fokcentrum van de Rotschilgiraf. Jonge dieren worden in het wild uitgezet bijvoorbeeld in het Lake Nakuru reservaat.

John heeft mij bij het Guesthouse afgezet, dit keer heb ik een kamer binnen in het huis, zondag komt hij mij vroeg op halen om naar de luchthaven te brengen. Ik was best moe dus ben ik vroeg naar bed gegaan.

Ik had mijn alarm van mijn telefoon gezet, maar voordat deze afging werd er al op de deur geklopt. Wat bleek mijn telefoon was op wintertijd gesprongen dus liep deze 1 uur achter op de Keniaanse tijd. Na een ontbijt heeft John mij met nog 2 andere Nederlandse vrouwen naar de Luchthaven gebracht het was daar lekker rustig dus binnen 15 minuten was ik door de douane heen. Even wat gedronken en toen naar de Gate hier heb ik lekker zitten lezen. Rond 08.00 konden wij boarden. Na een goede maar wel koude vlucht en heel wat turbulentie om 14.45 geland maar de gate was nog bezet dus na een halfuur mochten wij naar de gate. Even na 16.00 stond ik met mijn koffers buiten waar Bianca, Marion en Jeanet om mij stonden te wachten.

Thuis had Bianca slingers en ballonnen op gehangen en stond de kamer vol met bloemen en kaarten heel leuk om zo thuis te komen.
Na zijn werk kwam Joey ook en hebben wij gezellig met elkaar wat gegeten.

Ik heb een onvergetelijke reis gehad en zal hier nog heel veel aan terug denken. Ik wil ook iedereen die mij gesponsord heeft nogmaals bedanken. De speelkamer is zo mooi en functioneel geworden en ze zijn er allemaal zo blij mee dus ook namens Regina. Daddy, Angie en alle kinderen iedereen super bedankt!!!!!!!
Ook bedankt voor jullie reacties op facebook en mijn weblog super leuk!!!

Zo nu gaat het gewone leven weer beginnen, nog een weekje vrij om alles weer op te ruimen en bij te komen en dan vanaf maandag weer aan de slag.

Heel veel liefs vanuit Voorhout.

Alice